Θεραπευτική Προσέγγιση

Η θεραπευτική προσέγγιση ως όρος αναφέρεται στον επιστημονικά αποδεδειγμένο τρόπο με τον οποίο ο ψυχολόγος και/ή ο ψυχοθεραπευτής προσεγγίζει το άτομο, τις δυνατότητες του, τις δυσκολίες του και τις ψυχο-συναισθηματικές του ανάγκες. Πιο συγκεκριμένα, η ψυχοθεραπευτική προσέγγιση ως έννοια αφορά στις τεχνικές και τις μεθόδους που επιστρατεύει ο ψυχολόγος ή ο ψυχοθεραπευτής, βασισμένος σε ένα ή σε διάφορα θεωρητικά πλαίσια, με σκοπό να κατανοήσει τις δυσκολίες του ατόμου και να οργανώσει ένα (θεραπευτικό) πλάνο για την αντιμετώπιση τους. Σήμερα, στην ψυχολογία υπάρχουν παραπάνω από 400 διαφορετικές ψυχοθεραπευτικές προσεγγίσεις. Ο κάθε ψυχολόγος, ανάλογα με την εκπαιδευτική του κατάρτιση, ακολουθεί κάποια θεραπευτική προσέγγιση στην κλινική του άσκηση.

Η προσέγγιση μου αφορά στην επιστράτευση διαφορετικών τεχνικών, μεθόδων και παρεμβάσεων από διάφορες σχολές της ψυχολογίας που χρησιμοποιούνται συνδυαστικά και τροποποιούνται σε ένα εξατομικευμένο θεραπευτικό μοντέλο / πλάνο το οποίο ανταποκρίνεται αποκλειστικά στις ψυχο-συναισθηματικές και ψυχο-κοινωνικές ανάγκες του κάθε ατόμου. Κατά τη διάρκεια της οκταετούς πανεπιστημιακής μου εκπαίδευσης στην ψυχολογία, έχω εκπαιδευτεί σε τεχνικές και μεθόδους της κλασσικής Ψυχαναλυτικής, της Ψυχοδυναμικής, της Γνωστικής-Συμπεριφορικής, της Γνωστικής, τη Διαλεκτικής Συμπεριφορικής, της Θεραπείας Αποδοχής και Δέσμευσης, της Θεραπείας Εστιασμένης στη Συμπόνια, και της Προσωποκεντρικής ψυχοθεραπείας. Ως εκ τούτου, χρησιμοποιώ παρεμβάσεις, τεχνικές και μεθόδους από ένα ευρύ φάσμα επιλογών με σκοπό να προσφέρω στο κάθε άτομο την καλύτερη δυνατή εξατομικευμένη στήριξη βασισμένη στις ανάγκες, τις δυνατότητες και τη φαινομενολογία του.

Ταυτόχρονα, η θεραπευτική μου προσέγγιση είναι βασισμένη στην τεκμηριωμένη πρακτική (evidence-based practice), δηλαδή στη χρήση θεραπευτικών παρεμβάσεων, τεχνικών και μεθόδων που έχουν επιστημονικά αποδεδειγμένα σημαντική κλινική αποτελεσματικότητα στη διαχείριση μιας ψυχικής κατάστασης, μιας νόσου ή ενός ψυχο-κοινωνικού, ψυχο-συναισθηματικού και/ή συμπεριφορικού προβλήματος. Ως εκ τούτου, οι εξατομικευμένες τεχνικές, προσεγγίσεις και παρεμβάσεις που χρησιμοποιώ στο κάθε άτομο ξεχωριστά στοχεύουν στο να ανταποκρίνονται στις ανάγκες του, ενώ ταυτόχρονα είναι προϊόντα έρευνας ως προς την κλινική τους αποτελεσματικότητα.

Βιβλιογραφία

Lema, A. (2016). Introduction to the Practice of Psychoanalytic Psychotherapy (2nd ed.). Sussex: John Wiley & Sons Ltd.

Μάνος, Ν. (1997). Βασικά Στοιχεία Κλινικής Ψυχιατρικής. Αθήνα: University Studio Press.

Παλαιολόγου, Α. (2001). Προσανατολισμοί Κλινικής Ψυχολογίας. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.